Ik heb de filosofie van Unix vaak geprezen, en zoals de titel al aangeeft, ben ik niet van plan om te stoppen. Voordat ik informatica leerde, dacht ik dat alle computers ondoordringbaar geheimzinnig waren. Maar toen ik Unix begreep, via het onvolmaakte medium Linux, was het voor mij intuïtief logisch. Door al zijn evolutie heen behoudt Unix in de kern de charme waarover ik eerder heb opgemerkt.
Om een dergelijke eigenschap aan te halen die relevant is voor het punt dat ik wil maken, vind ik het geweldig dat de eenvoudigste tools van Unix ook de meest veelzijdige zijn. Dit komt omdat de makers ervan overtuigd waren dat gebruikers met een handvol standaardtools alles konden doen wat ze zich maar konden voorstellen. Daartoe zorgden de hersenouders van Unix ook voor moeiteloze samenwerking via de gemeenschappelijke interface van tekstuele gegevens. Al deze ontwerpkeuzes hebben bewust de gebruikersvrijheid gefaciliteerd.
Maar dit brengt een belangrijk voorbehoud met zich mee: vrijheid heeft redelijke impliciete grenzen. Filosofieën met de kardinale deugd van het bevrijden van aanhangers kunnen het zich nooit veroorloven alle beperkingen op te werpen voor het simpele feit dat filosofieën zonder doctrines zichzelf wegcijferen. Een filosofie, door te bestaan, definieert wat het is en schetst dus impliciet wat het niet is.
Dit is wat ik de “taoïstische paradox” noem. Zonder al te esoterisch te worden, stelt de taoïstische filosofie dat alles een perfect moeiteloze manier is. Het bestaan is zoals het moet zijn. In feite is de aard ervan zo alomvattend dat het onmogelijk is om het te definiëren. Dus hoe drukt het taoïsme dit uit als het uitdrukken van taoïsme onmogelijk is?
Dus waar ga ik hiermee precies heen?
Unix laat je opzettelijk gaan wat je maar wilt, ja, maar sommige manieren zouden je niet moeten willen. Terwijl ik innovaties in de technische sector bestudeer, zie ik tekenen dat de oude tradities aan het vervagen zijn. Ik ben niet iemand die traditie heiligt omwille van de traditie, maar ik zie de verdienste in het handhaven van een traditionele benadering van computertaken die scherpzinnigheid aanmoedigt.
Om te illustreren wat ik bedoel, dit zijn enkele manieren waarop we afdwalen van de Unix-weg, en mijn mening over waarom we op het pad zouden moeten terugkeren.